Zondagmiddag, het sportgeweld barstte los op mijn telefoon: Wereldrecord marathon, wereldrecord tienkamp, Jeffrey Herlings wereldkampioen dit terwijl ik parkeerde voor het Autotron in Rosmalen. Daar waar bovengenoemde sporthelden in hun sport schitteren op de TV, ga ik op bezoek bij sporthelden in een klein arenaatje in de schaduw van de zondagse sportheadlines.

De Tiglon Crossfit series staan op het programma vandaag en ik probeer iets te begrijpen van deze sport. Alles in het Crossfit draait om functionele fitness. Je moet op alle fysieke uitdagingen voorbereid zijn die je in het leven tegen kan komen. Of het nu gaat om 10 kilometer rennen, een marathon roeien, jezelf optrekken of met gewichten smijten. Een ultieme combinatie van kracht, lenigheid, uithoudingsvermogen en mentale weerbaarheid.

Er werd een dag lang gebeuld door de meest fitte dames en heren van ons land. Met een mix van ontzag, verbazing en blijdschap keek ik toe. Blijdschap over het feit dat ik langs de kant stond en niet mee hoefde te doen, wetend hoe het voelt om scheel te zien van verzuring. Ik zag hoe stoere tukker Elwin Ter Avest en Rotterdammer Maarten de Groot met ogenschijnlijk gemak een hele serie van gewichtsoefeningen lieten zien. Gewicht dat ik als schaatser in topvorm nauwelijks van zijn plek zou krijgen. De crossfitters gaan tot het gaatje, half strompelend zich een weg banend om die laatste burpee af te maken. Dit is de meest slopende sport die ik gezien heb. Hierbij worden mentale en fysieke grenzen doorbroken!

Hoe houd je dit vol? Waarom doe je dit? Voor een handjevol kennissen, familieleden, vrienden en trainingsmakkers langs de kant? Want afgezien van de Crossfit Games in Amerika, is het sappelen. Geen ondersteuning van een bond, geen budgetten, geen coaches met jarenlange ervaring omdat de sport nog zo jong is. Atleten moeten alles zelf uitvogelen. Toch voert veel terug naar die eerste keer, veel beoefenaars van deze sport van de top tot recreant geven aan dat ze na een paar keer om zijn, verliefd zelfs. Liefde op eerst gezicht moet het wel zijn om deze haat-liefde verhouding tussen pijn en overwinning vol te houden.

Kersvers wereldkampioen motorcross Jeffrey Herlings kan erover meepraten:

“Ik hou van de sport en doe het met liefde en plezier. Elke dag als ik ga rijden, dan is dat met een grote glimlach. Elke dag opnieuw”. Aldus de man die vrijwel ieder botje in zijn lichaam wel eens brak.

Ik mocht meetrainen met Elwin ter Avest en Charlotte Maris, de top van Nederland op Crossfit gebied. Beiden trainen zes dagen in de week, twee keer per dag, vaak naast een studie of baan. Het is me duidelijk, alle successen komen door jezelf dingen te ontzeggen en je eigen lichaam en geest bewust op de proef te stellen.

Dat is waar de waarde zit, overwinnen komt voor winnen. Pas als je in het leven ergens hard voor moet werken en dingen moet opgeven, krijgt het waarde. Niet andersom.